Wrzosobranie

Ostatnie dni upłynęły zdecydowanie pod znakiem wrzosów. 

Mam takie miejsce, niewielką polankę gdzie od zawsze zbieram wrzosy i robię bukiety.

Te wrzosy zebraliśmy razem z Mężuniem - od dawna nie byliśmy razem na spacerze, bo zwykle ktoś po prostu zostawał z Zosią:)

A propos Zośki - w sobotę wypowiedziała swoje pierwsze w życiu zdanie....uwaga....

"Dzik jest dziki" :))))

Niedaleko pada jabłko od jabłoni :)

Muszę też z przerażeniem stwierdzić, że rozpoznaje też w lesie dzięcioła :) I to wcale nie bębnienie tylko głos.

A po spacerze powstał bukiet. Wazon, do którego włożyłam wrzosy otuliłam kawałkiem lnianej tkaniny. Po środku drugi wianek w kolorach wrzosu.

Kilka gałązek wrzosowych w przezroczystych butelkach.

  A tutaj wianek wrzosowy, który uwiłam któregoś późnego wieczoru, gdy wszyscy już spali :)

Uwielbiam ten moment - cisza i spokój :)

 Mój ukochany środek lokomocji i towarzysz wszelkich wypraw :)

 Rower ma jednak jedną wadę....nie da się szybko zrobić zdjęcia gdy się właśnie nim pomyka...i tu właśnie na tym zdjęciu poniżej musicie same wyobrazić sobie lisa. Zaręczam, że był - przemknął szybciutko przez tą drogę :))

Ja miałam wybór: albo wszystkie kości całe albo zdjęcie rudzielca.

Kości mam w całości :)

Na koniec wygrzebałam zdjęcie sprzed kilku ładnych lat. 

Bukiet zrobiony u schyłku września. Pamiętam ten spacer jak dziś. Zdaje się, że minęła chwila a to już 5 lat...

Sierpniowe dekoracje i lekko wrzosowe klimaty...

 Moja stara maszyna doczekała się w końcu nowego bębenka, czego rezultatem jest powstanie kilka nowych drobiazgów :)

I jakoś tak zrobiło mi się odrobinę wrzosowo... uwielbiam ten czas kiedy zaczynają już kwitnąć wrzosy, choć niektórzy pomyślą pewnie - precz z wrzosami, przecież to oznacza już jesień.

E tam...żadna to jesień, tylko sierpień. A w sierpniu słońce świeci już innym kolorem. Bardziej nasyconym, ciepłym. Czerwcowo- lipcowego słońca niezbyt lubię - jest ostre, jednowymiarowe, w południe wszystko jest jakby wyblakłe.

Ale ja nie o słońcu chciałam a o domowych dekoracjach :)

I tak oto powstała poszewka z lnu a na niej kwiaty - pierwszy z białego polaru a dwa kolejne z beżowego lnu.

A ta malutka budka ptasia czeka na pomalowanie :)

Tutaj w roli głównej suszone kwiaty i moja ukochana w tym sezonie spódniczka. I wcale nie jest nowa - wisiała po prostu kilka lat, czekając na moment gdy znów wróci do moich łask.

Z tej samej tkaniny co poszewka powstało serduszko - zawieszka. Szkoda tylko, ze nie miałam lawendy do wypełnienia :)

Za to w koszu wylądowały zatrwiany, które masowo kupuje o tej porze roku na bazarku.

Nie obeszłoby się oczywiście bez nowego wianka- mam do nich dziwną słabość :)
Wianek ma podstawę ze starych gazet a reszta to miękki, biały materiał i kolorowe szmatki :)

Pozostawiam Was w ciepłym, wrzosowym klimacie....

Aha...no i cieszę się, że noce nie są już tak gorące, chociaż wiem, wiem - jest lato i musi być gorąco:)