Wrzosobranie

Ostatnie dni upłynęły zdecydowanie pod znakiem wrzosów. 

Mam takie miejsce, niewielką polankę gdzie od zawsze zbieram wrzosy i robię bukiety.

Te wrzosy zebraliśmy razem z Mężuniem - od dawna nie byliśmy razem na spacerze, bo zwykle ktoś po prostu zostawał z Zosią:)

A propos Zośki - w sobotę wypowiedziała swoje pierwsze w życiu zdanie....uwaga....

"Dzik jest dziki" :))))

Niedaleko pada jabłko od jabłoni :)

Muszę też z przerażeniem stwierdzić, że rozpoznaje też w lesie dzięcioła :) I to wcale nie bębnienie tylko głos.

A po spacerze powstał bukiet. Wazon, do którego włożyłam wrzosy otuliłam kawałkiem lnianej tkaniny. Po środku drugi wianek w kolorach wrzosu.

Kilka gałązek wrzosowych w przezroczystych butelkach.

  A tutaj wianek wrzosowy, który uwiłam któregoś późnego wieczoru, gdy wszyscy już spali :)

Uwielbiam ten moment - cisza i spokój :)

 Mój ukochany środek lokomocji i towarzysz wszelkich wypraw :)

 Rower ma jednak jedną wadę....nie da się szybko zrobić zdjęcia gdy się właśnie nim pomyka...i tu właśnie na tym zdjęciu poniżej musicie same wyobrazić sobie lisa. Zaręczam, że był - przemknął szybciutko przez tą drogę :))

Ja miałam wybór: albo wszystkie kości całe albo zdjęcie rudzielca.

Kości mam w całości :)

Na koniec wygrzebałam zdjęcie sprzed kilku ładnych lat. 

Bukiet zrobiony u schyłku września. Pamiętam ten spacer jak dziś. Zdaje się, że minęła chwila a to już 5 lat...