A my idziemy na grzyby!

Na prawdę  świetna zabawa z tymi grzybkami!

 Zośka od razu zapałała do nich wielką miłością.
Ostatniej jesieni bardzo lubiła szwędać się po lesie w poszukiwaniu grzybów :)

A teraz bawimy się w grzybobranie  w domu.
Chowam grzyby w różnych zakamarkach, bierzemy koszyk i szukamy :)
Zabawę mamy przy tym genialną :))
Polecam dla znudzonych siedzeniem w domu dzieciaków.

Jeż już skończony. Oczywiście towarzyszy nam w leśnych zabawach i czeka na resztę zwierzakowej ferajny :)

Przedwczoraj było i nas piękne słońce. Wybrałyśmy się więc na dłuższe sankowanie. Doszłyśmy aż na polanę, gdzie zazwyczaj robię zdjęcia. Wbrew pozorom obserwacja  i focenie przyrody jest dla mnie o wiele łatwiejsze zimą niż latem. Pola i łąki pokryte są  białą pierzyną...na której wszystko widać jak na dłoni. Zobaczyłyśmy na dzień dobry  z Zosią lisa :) Biegał po łące i raz po raz wsadzał nos w śnieg :) Ucieszyłam sie, bo zajęty swoimi sprawami nawet nas nie zauważył. Wystarczyło wyciągnąć aparat i pstrykać do woli...No właśnie ale trzeba do tego zabrać ze sobą kartę pamięci :))))))

Tak, tak to bywa jak się szykuje z Dziecięciem na spacer, że łatwo czegoś zapomnieć.
Tylko dlaczego zawsze w takich sytuacjach okazuje się, że ta jedyna, mała rzecz o której zapomniałam jest mi właśnie najbardziej potrzebna...?

Trzy wdechy....trzy wydechy....spokojnie :)

Może następnym razem się uda nie zapomnieć własnej głowy :)
Wróciłysmy do domu na ciepłą zupkę i poszłyśmy znów na spacer...tym razem z kartą. Pochwalę się, ze córki i aparatu też nie zapomniałam!

Przywitało nas stado szczygłów uwijających się koło domu. Lecz szybko uciekły.
Ale coś szczygłowego wisiało w powietrzu, bo przy lesie zobaczyłyśmy szczygły siedzące na główkach ostu. Nasiona tego krzewu są ich głównym i  ulubionym przysmakiem już od wczesnej jesieni.

Szczygły można obserwować w Polsce przez okrągły rok, choć są ptakami częściowo wędrownymi. To stworzonka bardzo ruchliwe, ślicznie ubarwione, uważane za jedne z najładniejszych naszych ptaków śpiewających, a przy tym wydające przyjemne dla naszego ucha dźwięki brzmiące jak dzwoneczek.
Ja zimą widzę je drugi raz. Zazwyczaj najbardziej widoczne są późnym latem gdy żerują u nas w ogródku na nasionach onętków. Sieje je co roku głównie dla nich :)

Zosia niepostrzeżenie usnęła na sankach. Nie pierwszy raz zresztą. Wasze dzieci też tak mają? :)
Słońce jakoś szybko zaczęło zachodzić, zerwał się nieprzyjemny wiatr.
Lisa też już oczywiście nie było :)
Wróciłyśmy do domu.

Ponoć jutro ma być słonecznie...wyruszymy siec na sanki :)