Koń na patyku - czyli zabawki z dawnych lat

 

Przedstawiam Wam nową zabawkę Zosiową - konia na patyku :) 

A właściwie na kiju od starej szczotki :)

Prosta rzecz, łatwa do robienia -  w zasadzie tylko grzywa ze sznurka wymaga trochę więcej pracy.

Myślę, że to dobry pomysł na prezent mikołajkowy i świetna alternatywa dla kolejnych grających, świecących i wszystko robiących rupieci, które sama oczywiście też mam w Zośkowym kufrze na zabawki :)

W zasadzie u nas tylko jedna zabawka typu grający plastik sprawdziła się i jest używana nieprzerwanie od roku - domek z dźwiękami i odgłosami np. kuchenki, pralki, kibelka :), psa itp.

Reszty Zosia plastikowców raczej nie będzie pamiętać.

Ja swoje większość swoich zabawek pamiętam do dziś :) Niebiesko biała kuchenka, brązowy miś Mruczek, drewniane klocki, których zapach mam cały czas gdzieś w głowie, lalka bobas wożona w starym drewnianym wózku a z tych bardziej współczesnych toaletka dla lalek, przypomniana mi przez "Ciocie Oje" :)

No i jeszcze czerwona maszyna do szycia :)

A Wy pamiętacie jeszcze swoje zabawki??? Pistoleciki na kapiszony, "ruskie gierki", matrioszki czy może coś zupełnie innego. Dajcie znać, bo jak pewnie dało się juz zauważyć uwielbiam takie sentymentalne podróże :)

 

A właśnie - zapomniałam dodać, że konik jest dwukolorowy - z jednej strony biały a z drugiej niebieski.

 

Prócz tego jest nowa pościel dla misio lalek - w podobnych, pastelowo niebieskich odcieniach. Do tego groszki i kokardki :)

Tradycyjnie już  zapraszam na ptasi przegląd minionego tygodnia :)

Tylko ptasi, bo zwierzyna jakoś nie ma ochoty  wyłazić z lasu i ze wszystkich ostatnich spacerów wracam z niczym.

Postanowiłam więc nigdzie nie łazić póki nie spadnie śnieg i pozostać przy przydomowej łapance :)

Dzwoniec - w końcu znalazł się jakiś postrach rozbestwionych bogatek, które zjadają 40 centymetrową kolbę tłuszczową w tydzień :) Żadna nie miała odwagi mu podskoczyć gdy wyjadał ziarna słonecznika :)

 Za to przy kokosie już bez problemu toczyły swoje wojny i naloty :)

Jedna chyba nawet postanowiła się obrazić ;)

W tym czasie dzięcioł wyciągał z karmnika orzechy leszczynowe i uciekał na starą gruszę, by wsadzić zdobyć w szparę w korze i w spokoju rozłupywać z dala od rozwrzeszczanego towarzystwa:)

Pewnie powiecie co ja znowu z tym owsem?! :) Ale tak się jakoś złożyło, że naszło nas ostatnio na owsiane słodkości i tak oto powstały tym razem ciasteczka owsiane.

A powstawały gdy ja w sobotę uganiałam się po polach z aparatem :)

Czyli już wiadomo, ze robił je Mąż Kochany :) 

No dobra - jak wróciłam to uformowałam  przygotowane ciasto w okrągłe ciasteczka i włożyłam do piekarnika :)

Na koniec Wam życzę spokojnego tygodnia a sobie i Zosi - śniegu :)